İz

Sudaki iz gibiyim hayatında.Hep böyleydim ben.Sudaki bir iz nasıl kısa zamanda yok olursa,ben de öyleydim herkesin hayatında.Hep çabuk unutuldum,hep kaybedilmesi göze alınan oldum ben onları deli gibi kaybetmekten korkarken...Çırpındım.Hayat gayemi bu yaptım,gene olmadı,olmadı.Bazen yalvardım,söyledim ''O iz ben olmak istiyorum!'' diye.Gene de beni kırma pahasına öyle olmadığım söylendi yüzüme yüzüme...Buna rağmen bırakmadım onları,yine onlar vazgeçilmez bense silik oldum.Ve öyle bir an geldi ki ben de kendimi gözden çıkarmaya karar verdim.Kendi kendimde bile yer edinemediğimi farkettim.