Bir adam bir şehir ve bir kadın

Tren düdüğünü öttürmüştü.Gözlerim ona diktiğim gözlerinden yavaşça uzaklaşmaya başladı.Son sarılmamız,son öpüşmemiz...Ve bitmişti,geçmişti saatler çoktan işte.O gözlerini benden çektikçe gözlerim doldu.Ama ağlamazdım,ağlayamazdım ya ben hani.Sırtımı dönmem,tüm bu vedalardan kaçarcasına uzaklaşmak istemem hep bundandı.Kendimi attığım bir arabada,evin yolunda başımın dönmesi.Ve yine vardığım ev,bizim olmuş evimiz.Sanki hiç gitmemiş gibi.Kokusu burda ve duvarlarda,odalardaki izleri,izlerimiz.Belki de tek şahitlerimiz onlar.Camları açmıyorum.Biraz daha benle kalsın hayali.O diye sarıldığım yatağım.Hala dokunuşlarına irkildiğim,ateşiyle yandığım,ona aitmiş gibi hissettiğim bedenim...Herşeyin böylesine gerçekliği...Ve anılarımız.Tadın aklımda,tadı hala bende yaşananların.Sen de beni içinde bir yerlerde tutasın diye...

Ne ister kadın?

Göğsüne yatırıp ninniler söyleyen bir baba,uçurumlardan düşerken kendi de düşme pahasına elini uzatan bir abi,sevişirken titreyerek adını tutkuyla sayıklayan bir aşık.Ne ister ki bir kadın daha fazla? Ama kadın yetinmez,hepsini birarada ister...

Uykuya dalıp gidemeden

-Biliyorum ki o kız benim

Geceliğinde iyi geceler öpücüğünü

Yatağındaki lavanta kokusunu özleyen

-Masum!

Tatlı rüyalar içindeki

-(Ama) Annesinin sevgisi olmadan bir hiç

Ve tüm o güzel anlar için canını verebilecek olan...

Rüyalarında bir adam (?)

-Babam...

Şimdi burda olmayan

Masumiyetimi nerde kaybettiysem

Orda beni bırakmış olan

-Gene de beni izlediği masallarına inandığım...

Göğsümde bir ağrı

-Adı özlem

Görememek,dokunamamak

Bir avuç toprağa

''O'' diyememek

Yakın ama uzak

Burda ama değil

Ve hepsinin tek bir adı var

Acı çekmek.

(DT-Goodnight sleep & Yeni Türkü-Bana bir masal anlat baba)

Giderken

Yanıldım.Senin hakkında çok yanıldım.Sana hiç sahip olamayacağın anlamlar yüklemeye çalıştım.Ruh emicilerden olmadığını düşündüm.Hikayeler yazdım,devamını senin getirmeni istediğim.Benden parçalar almana izin verdim.Yeri doldurulamayan boşluklarımın sahibisin artık.O boşluklarla bir görebilirsin beni.Kopardıklarınla aynı değere sahip olmak umrumda değil.Şimdi gidiyorum.Umarım yine düşmez hayatıma gölgen.Biz bir rüya gördük.Kendimizi değiştirmeye çalıştık ''biz'' için.Aldandık.Ama bu sondu,hoşçakal.

Under pressure

Ağlama.Dayanamıyorum sızlandığını görmeye.Biliyorum o hapseden karanlık seni de sardı.Umudun mavisini görmene engel oldu.Mavi ilk defa renk körü yaptı.Umursama.Gideni de en az gelen kadar umursama.Sana sen olman emredilmedi ki! Tek görevin onların istediği gibi olmak senin.Kazandığın zaferin görkemiyle övünecek olan da onlar.Sen onların eserisin! Yapılandırılmanla gurur duy.Bu sensin...

Where did the passion go?

Nerede şimdi gözlerimdeki ışıltıyı görmek için sabırsızlanan gözler? Ve üşümesin diye ellerime sıkıca sarılanlar? Bırakıldım burada.Yalnız başıma hem de.Tanrım bunları hakedicek ne yaptım? Hiç günah işlemedim.Ya da senin günah gördüklerin benim için günah değildi.Kalbimin sesini dinlerken yanlış mı yaptım? Tökezlemeyi istemezdim.Kim ister ki uçurumdan yuvarlanmayı? Ölüm büyük bir uçurum değil mi zaten hepimiz için.Ve biz o uçurumdan düşmeyi beklemek için yaşamadık mı şimdiye dek?

Leaving you

It' meaningless to explain you somethin
So I'll walk away without saying anythin

Son Çağrı

5 ay oldu seni tanıyalı.Ben yine aynı bendim o zamanlar.Kafayı takmış olduğum gereksiz durumlarla,melankolik bir halde buhranlardaydım.Seni gördüğümde olunabilecek belki de en berbat tipteydim.Oradaydın.Baktım.Ve ben,şimdikiyle aynı ben ilk kez ''Hani bi elektriklenme oluyor ya'' denen cümleye inanmak istedim seni görünce.Çünkü titredim,içimdeki kıpırtıyı ''Hadi kızım,herşeye rağmen bir kez daha umut dol.Kim ne derse desin.'' diyen sesi dinlemek istedim.Yazgılar birlikte yazılmış gibiydi.İlk kez doğru zamanda doğru yerdeyim diye hissettim.Kader öylesine birleştirmeye çalıştı ki bizi,o gece olan herşey bizim için gibiydi.Çalan şarkılar,içkiyi biraz fazla kaçırman,boynuma kondurduğun o öpücük...Öylesine güvendim ki o büyülenmiş haline elini tuttum.Bırakmamak üzere tuttum.Oturduğumuz otobüs durağında hikayeler anlattın bana.''Benim ol'' dedin,''Evlen benimle.'' ''Bu kadar bile görmem yeter seni.'' Ayaklarım kesildi yerden.Uçtuğumu hissettim.Kanatların vardı.Benim olmuştu o kanatlar.Bundan sonra beraber uçucaktık göklere.Kokumu içine çekerken başımı döndürecektin.Baştan ayağa beni çekicektin çünkü içine.Orda kalmak istiyecektim hep.Sanki hep birbirimizi beklemiştik.Bizi bulmak için aynı topraklardan geçmiştik.Yanlış kollarda kaybolmuştuk...Ama...Her hikayedeki ama gibi bir ama.Parlaklığım söndü gözünde.Dudaklarım hala kırmızıydı ama sen görmüyordun.Seviyordum ama bilmiyordun.Ben değişmemiştim.Kalbimi,aklımı yokladım.Sen gitmiştin.Kanatlarınla başka diyarlara uçmuştun.Onları benden almıştın.Öylesine uçmuştun ki benden öteye,artık başkalarının kanatlarıyla uçmama göz yumabilecek bir haldeydin.Ben değişmemiştim.Sen değişmiştin.Değişmeyen bir diğer şeyse özlemdi.O günlere olan,o kanatlarıyla beni kucaklayan adama olan özlem.O adama...Başkalarının koruyucu melekliğin üstlenmeye çalışmayan,kırmızı sebzesini özleyen adama...

Duman

Deli gibi sigara içiyorum.İçimdekileri öldürsün diye,benden önce...

Anyway

Once there was a girl.
Greatest tomato of one's
And baby of another's
Everything changed...
Now she's sitting in her room
Waiting for something different
And knows that she's nobody's noone...Whatever.

O adama

Kocaman yürekli bir adam olucağını söylemişlerdi içimde.Ben büyütecektim o koca yürekli adamı.Öylesine şefkat dolu olacaktı ki bana karşı,ben her kalbim kırık döndüğümde ona o hiç suçlamadan sarıp sarmalayacaktı beni.Gün gelecekti ben tüm bu umutsuzluklardan ve siyahlıklardan yılacakım ve o gün yeni doğan gün gibi ışıyacaktı hayatıma.
Ben çok hayal kırıklıkları yaşadım.O adamın gelmesini hep bekledim.Ya o ya da ben yanlış kollara düştük tanrının eliyle.Artık gelmesine gerek yok.Bu hikayeye inandıranlar gibi beni,öldü o da benim için...

Bi bok değilim

Çok acı gerçekler var sana söylemem gereken.Ama söyleyemem ki senin bana yaptığın gibi...Senin vicdansızlığından değil tüm acılarımı yüzüme vurman.Biliyorum.Gene de susuyorum.Dost değilim ki acı söyliyeyim sana.Sahi ben neyim senin için?

İz

Sudaki iz gibiyim hayatında.Hep böyleydim ben.Sudaki bir iz nasıl kısa zamanda yok olursa,ben de öyleydim herkesin hayatında.Hep çabuk unutuldum,hep kaybedilmesi göze alınan oldum ben onları deli gibi kaybetmekten korkarken...Çırpındım.Hayat gayemi bu yaptım,gene olmadı,olmadı.Bazen yalvardım,söyledim ''O iz ben olmak istiyorum!'' diye.Gene de beni kırma pahasına öyle olmadığım söylendi yüzüme yüzüme...Buna rağmen bırakmadım onları,yine onlar vazgeçilmez bense silik oldum.Ve öyle bir an geldi ki ben de kendimi gözden çıkarmaya karar verdim.Kendi kendimde bile yer edinemediğimi farkettim.