25 Nisan 2011 Pazartesi

Sana iki

Haklısın yazık olurdu bana sen olsaydın.Senin için kısacık kesilen saçlarıma yazık olurdu yere dökülürken.Seni düşleyerek açılan gözlerime yazık olurdu sabah 5 sularında.Emin ol yazık olurdu birşeylere.En çok da sana belki.Yükünü kaldırmak zordur seni karşılıksız seven birinin.Öyle kolay değildir bir sevdanın yükünü omuzlarına alıp da uzun yollara çıkmak.Hüzün verir.Belki benden uzak kaldığın önemsiz gün ve haftalardan daha da çok acı verir.Uzaklar yabancılaştırır insanı yakınlarına.En sevdiğine uzaklaştırır.En sevdiğine de en çok zararı verir insan.

Sana bir

Aslında birlikte yaşlanabilirdik diye düşünüyorum.Her zamankinden çok sevebilirdim seni.Yaşlanmasak da birlikte uyanabilirdik her sabah.Sen uzun gecelerin sabahında uykusuz olurdun,huysuzluğunu çekerdim kendi sabah sinirimi unutarak.Tek şekerli sade kahveni pencere kenarına koyardım soğusun diye.Özlerdim seni uzun gidişlerinde.Ben özlemenin güzelliğini de senle öğrenmiştim çünkü.Uzun yollar beni düşündürürdü sana.Sen döner gelirdin yine.Evde bayram olurdu,yüzüm gülerdi,içim gülerdi.Isınırdık.Sıcağı,ateşi,seni,beni,sırtımızdan akan teri hissederken.Çok sevebilirdik birbirimizi...çok.Güzel hatırlamanı istiyorum şimdi beni.Omzunda uyuyakalırken,yanında üşüyerek uyanırken hatırla.Bensiz boş yatağında hatırlama sakın.Olur da için acır,özlersin beni diye korkuyorum...

15 Mart 2011 Salı

Yolun ortasında bisikletinin zinciri atmış bir çocuk gibiydim.Takılıp düşmüş,diğerlerinden geride kalmıştım.Dizlerim yaralanmış,kaldırıma oturmuş yeniden takmaya çalışıyordum zinciri dişlilere.Bir takabilsem yeniden çıkıcaktım sanki yola.Çabalıyordum.