6 Eylül 2008 Cumartesi

Sustuğum ve susadığım gece.Kat beni kendine artık.Şafağa duyduğum özlemimi dindir.Al beni.Gittiğim uç ve bucak ol.Ve ben de gideyim artık.Farklı zaman ve mekan.Bilmediğim ve bilemeyeceğim.Tanıdık tek bir sima barındırmayan.En mutlu vedam,en trajikomik hikayem.Elveda.
Uçsuz bucaksız bir okyanus düşlediğim.Suyun üstünde bir ev ve evin önünde bir iskele.Ayakları suya değen bir kız.Ben olması muhtemel.Camları açık bir oda,uyku kokan bir yatak.Yatakta bir adam.Kafamda sadece kişisel zomklamalarım.Bir kalem büyük odunumsulardan ve aynı türden bir defter.Anlamsız karalamalarım.Ama yok.Ben o hayatı bulana kadar elveda.Boyutlar arası bir değişimse bu ben boyuttan boyuta geçene kadar yine elveda.
El-ve-da.

Hiç yorum yok: