Nedensizce

Diyorum ki,öylece meydanda durup birbirimizin kokusunu ezberlemeye çalışmak yerine başkasallaşsaydık.Hiç bilmediğimiz Migros'un yerini turistlere tarif etmeye çalışmak yerine biraz daha baksaydık birbirimize.Biz -gitmek ve kalmak- zorunda olmayıp eritebilseydik bir gecede sen ve beni.İşte o zaman bir kez daha bakardım gözlerine.Yine tüm cesaretimi toplar öperdim seni.Boynunu kokladıktan sonra gözlerine bakıp ''Aşk insanın kişisel zomlamasıdır aslında'' derdim.O güzel gülüşün beliriverirdi yüzünde de hayalini kurdukça gülümsüyor,gülümsüyorum.
=)