1 Eylül 2008 Pazartesi

Bavul.Ve bavul üstüne.
Hepsi de ağır.Yüreğimden de ağır.
Doldurmuş da doldurmuşum sanki hiç geri dönüşüm yokmuş gibi.
Kapanmakta inatçı
Yüreğimdeki hikayenin defteri gibi
Ve bir de laptop çantası.
-Modern aşk hikayesi-
Sevdiğim şehir İstanbul.Küsmeden sana,gidiyorum.
Bir gri şehir beni bekleyen.
Burası kadar açar mı yüreğini bilmesem de...
Evime dönüyorum.
Artık ne olduğumu biliyorum.Geçmişin ona ödediği borcum ben.Çektiği acılardan sonra Tanrı'nın bir gönderdiği.Sonsuz ego tatmini,haz.Tıpkı bir gün bana da bahşedildiğinde kıymetini bilemiyeceğim gibi.Geçmişin ödeyeceği borç.Sahi varsa da şu anki yaşama umudumdur benim.

Hiç yorum yok: