19 Mayıs 2008 Pazartesi

Narin

...ve ne var biliyor musun? İnsanların güçsüzlüklerini küçümsemek gerçek anlayış değildir.Ne empati kurmaktır ne de anlayışlı olmaktır aslında.Tüm insanlar güçsüzdür.Ama bazıları vardır ki çok güzel güçlü numarası yapar.Kimisi kendi limanına sığınırken,kimisi ise hemen başka limanlara yelken açar.Hemen unutuvereni de vardır,gözünden son anı karesi gidene kadar çıkartamayanı da.İkisi de kendi güçsüzlüğünden sıyrılmaya çalışıyordur aslında...Gene de herkes çok yalnızdır gece başını yastığa koyunca.Bazıları daha eşittir ama bir yerden verdiğini hep alır; bazen tanrı,bazen ise doğa.Herkes bulanmıştır biraz da olsa hayatın tozuna,toprağına...
Şarkıda dediği gibi bir bilet olsaydı çocukluğun saflığına,ben de dönerdim inan.Ama untulan heyecanın telafisi yoktu hiçbir zaman.Hep aynı çıktı farklı sanılan...

Hiç yorum yok: