Hafızamı yokluyorum.Parmaları,gözleri,sesi,dudakları.Aklımda tutmaya çalıştıklarım.Ama unuttuklarım çok daha fazla.O parmaklarla ki bana dokunup elimden tuttu.Gözleri hiçbir erkeğin bakamayacağı şefkatle bana baktı.Sesi duyabileceğim tüm güzel sözleri söyledi.Dudakları yanağımla pek çok kez birleşti.Bu adam babamdı.Tam 10 yıl geçti bugün.Onunla birlikte olduğum süreden daha uzun zamandır onsuzum ben...Kalemim kifayetsiz kalıyor hislerime.Daha fazlasını yazmıyorum,yazamıyorum...