14 Nisan 2008 Pazartesi

Astral

Vanilya kokusunun tenime karışmasıyla uyandım bu sabah.Bu dokunuş farklı,anlar gibi beni...sever gibi.Ne bir adamın buz gibi yatağında sırtını dönmesi gibi sana,ne de işini görüp kalkıp gitmesi gibi.Bu dokunuşta şefkat gizli.Dokunuşdaki sevgiyi hissettim,bir de şehveti şimdi.Şehvetle şefkati karıştırır gibiyim.İkisi de birbirinin içinde gizli...

2 yorum:

Gülçin dedi ki...

vanilya kokusu senin bebeksi kokuna karışmadan yapamaz diyorum.
dinletemiyorum.
aklında hep başka diyarlar, seni haketmeyen adamlar.

burda işte karşında duruyorum halbuki. tutunman gereken belki de sadece küçük ellerim.

fiziki değil astral seviyoruz biz. demiştik bunu. tekrar tekrar diyeceğiz.

mwah!

Porcelain Babé dedi ki...

uyandığımda gitmiş olacaksın.sonra tekrar uykuya dalacağım.ve gene uyandığımda bana bakan güzel gözlerinle karşılaşacağım.öylesine astral ki bu...

tutunmam gereken ne bastonunu bana doğrultan hayat,ne de beni taşımaktan aciz ayaklarım.belki de tutunmam gereken sadece senin ellerin.

Love is an act of blood.And I'm bleeding for u honey...