Tensel

Söylecek çok şeyim var sana mavi gözlü çocuk.Benden yana değil de senden yana söyleyeceklerim.Ne sen anlattığın sensin ne de onlar.O zaman senin bende işin ne diye sorma bana.Kimsenin bakmadığı,kimsenin dokunmadığı gibi dokunuyorsan eğer bana vazgeçilmez olman elde bile değil...Anlattığın gibi değilsin de nasılsın ben de bilmiyorum aslında.Sadece onlar, yani onlar işte senin gördüğün gibi değil.Keşke bana baktığın gibi kocaman açıp da baksan gözlerini gerçeklere de...Ya da öyle kocaman kocaman da bakmasan da sen de gitsen hayatımdan.Biliyorum isteklerini,biliyosun herşeyimi.Böylesine muhtaç olmasam şefkate veya çocukluktan gelen o masum herşeye seninle bu kadar yasaklılıklar yaşar mıydım? Yaşar mıydım sence de...Kendimi de tanımıyorum.Tanısam buna da cevabım olurdu.Herkesin herşeye bir cevabım olduğunu söylediği gibi...En başında herşeyin,bundan aylar öncesinde ''başka yer başka zaman olsaydı'' demiştik ya hani...O başka zaman hiç gelmedi,gelemiyor bizim için.Çünkü biliyorum seni...kendimi bilemediğimden de öte...Biliyorum neden burda olduğunu,olacağını.Başkaları için heyecanlanırken bizler hayatın akıp gideceğini.Senin de o gidenlerden olacağını...Yine de kal bugün benimle.Öteki gün de.Böylesi güzel.