14 Ocak 2010 Perşembe

The time is now

Bazı gözyaşlarını dışarı akıtmanın vakti geldi.Onlara adlar vermenin...Umut,acı biraz da yalnızlık...Bağlanmaktan vazgeçmenin vaktidir şiimdi.Kendini tek gecelik umutlara uyandırma zamanıdır.Yalanları atıp büyük acılara gebe olmak esastır.Çünkü hayat acımasızlığa sürüklüyor,olmadı boynu büküklükle sınıyor,karanlık geceler doğuruyor ve utanmadan devam ediyor akmaya.Birşeyler siz seyrederken yürüyüp geçiyor gözlerinizin önünden.İnsanların bu umutsuzluğu,bu mutsuzluğu sorgulaması sizdeki;ne ironik.Ne zor hayallere dokunmak artık.Ne zor gözlerdeki pırıltıyı gördüğümüz bir sabaha uyanmak.

Hiç yorum yok: