Merhaba sevgilim;

        Sevgilim? Babam,dostum,hiç tanımadığım abilerim,aşkım. Merhaba sevgilim. Ömrümü geçirmeye yemin ettiğim adam. Merhaba.

       Hayret,ne basit kelime değil mi bir "Merhaba" demek. Gel gör ki dün hayalinle sevişirken, yüzümü koynunda ısıtırken, ayaklarım ayaklarına sokulurken bugün çok uzak bir kelime "Merhaba".

       Şaşıyorum kendime. 7 sene hayallerini büyüttüğüm adama tek bir yazı yazmamış olmamama 7 sene boyunca. Farkına vardım ki ben hep bana acı verenlere yazmışım. Kusmuşum nefretimi, acımı, özlemlerimi. 7 senedir ilk defa böylesine acı duydum senden ötürü ki işte şimdi buradayım, yine kanatıyorum içimden birşeyleri.

       Dünden beri cinayetlere giriştim. Önce doğmamış çocuklarımızı öldürdüm sevgilim. İçimde yeşeren çocuklarının hayallerini. Benim düşkünlüğüm yok halbuki çocuklara, biliyorsun.Çocuklarına düşkünüm ama. Çünkü çoğalsın istiyorum hayallerin gözümde. Ama yok, sakın ısrar etme. Gözleri, burnu benden olucak. Dudakları senden. Baktıkça öpmek isteyeyim.

       Çocuklarımızdan sonra daha derin bıçak saplamam gereken şeyler olduğuna karar verdim bebeğim. Sıra güvenime ve ömür hayallerime geldi anlıyacağın. Ben sana yaslanmışım, sen huzurumda kaybolmuşsun derinlere. O derinler güzeldi. Bak yine bastı ayaklarımız zemine. Keşke çıkmasaydık mabedimizden. Dünya dize geliyordu huzurumuzdan. Keşke çıkarmasaydık kirlileri bir bir ortaya.

       Duygusal yanım çok konuştu anlıyacağın son günlerde. Hayır dedim, susturdum hep. Ağzını bantladım, kulaklarımı tıkadım. "Benim sevdiğim adam metelik bile vermez sana!" dedim. Durdu, düşündü. "Senin mantıkla duygunun birleştiği tek adamın mı?" dedi bana. Ben de susuyorum şimdi.